Dag 9 Horseshoe Bend en Antilope Canyon
14 mei 2016 - Page, Arizona, Verenigde Staten
Vroeg op, vroeg ontbijten en in de auto naar horseshoe bend, een hoefijzervormige krul in de Colorado-rivier, die vanaf een rotsformatie prachtig te zien is. De tom-tom staat blijkbaar ingesteld op: weg van de snelweg, want hij stuurt ons weer via Keulen en Aken een landweggetje op. Dit keer zijn we omgekeerd en vertrouwen we op mijn richtingsgevoel. En zowaar, dat lukte.
Daar aangekomen is het nog wel een behoorlijk stukje lopen en klimmen, maar het is de moeite meer dan waard. Al moet je zoiets niet midden op de dag doen, want het is warm, heel warm.
En weer maken we tientallen foto's. Je krijgt gewoon geen genoeg van die onvoorstelbaar mooie uitzichten.
In de middag staat ons weer zo'n plaatje te wachten: Antilope Canyon. De Navajo Indianen noemen het de 'plaats waar water door de rotsen stroomt'. Prachtig gevormde golvende rode rotswanden. En het zonlicht wat naar binnen valt geeft steeds weer een andere kleur. En weer wordt het lastig kiezen welke foto het mooiste is.
We waren wel net op tijd. Toen we de grotten uitkwamen begon het te regenen en op de terugweg kregen we een stortbui. Leuk, in zo'n open truck. We worden inmiddels wel een beetje zenuwachtig want we moeten volgende week de Tioga-pas over maar die is nog steeds niet open. En dat zou betekenen dat we honderden kilometers om moeten rijden en veel natuurschoon missen.
Daar aangekomen is het nog wel een behoorlijk stukje lopen en klimmen, maar het is de moeite meer dan waard. Al moet je zoiets niet midden op de dag doen, want het is warm, heel warm.
En weer maken we tientallen foto's. Je krijgt gewoon geen genoeg van die onvoorstelbaar mooie uitzichten.
In de middag staat ons weer zo'n plaatje te wachten: Antilope Canyon. De Navajo Indianen noemen het de 'plaats waar water door de rotsen stroomt'. Prachtig gevormde golvende rode rotswanden. En het zonlicht wat naar binnen valt geeft steeds weer een andere kleur. En weer wordt het lastig kiezen welke foto het mooiste is.
We waren wel net op tijd. Toen we de grotten uitkwamen begon het te regenen en op de terugweg kregen we een stortbui. Leuk, in zo'n open truck. We worden inmiddels wel een beetje zenuwachtig want we moeten volgende week de Tioga-pas over maar die is nog steeds niet open. En dat zou betekenen dat we honderden kilometers om moeten rijden en veel natuurschoon missen.
groetjes ma xxxx